Historia Mirowa
Dzielnica Mirów to dawna wieś zwana także Mierów. Znajdowała się w powiecie lelowskim, należała do parafii w Rędzinach i stanowiła własność królewską w starostwie olsztyńskim. Posiadaczem wsi był Teodor Potocki, starosta olsztyński i smatrycki (w latach 1790-1791), posesorem, arendarzem był Wojciech Łabęcki. Wójtostwo było w posiadaniu Marianny Błeszyńskiej. W Mirowie znajdowała się siedziba klucza, do którego w końcu XVIII w należały folwark Kamień oraz wsie: Siedlec, Mirów, Wyczerpy i Wierzchowiska. Dokument z 25 grudnia 1220 roku wydany przez biskupa krakowskiego Iwona dla konwentu Kanoników Regularnych w Mstowie wymienia między innymi Mirów jako wieś zobowiązaną do składania klasztorowi dziesięciny. W 1789 roku były tu 54 gospodarstwa, dwór, browar i karczma, w 1791 roku Mirów liczył już 61 domów i 287 osób. Na folwarku, który miał 527 mórg i stanowił majorat A. Sztadena znajdowały się 3 domy, w których mieszkało 50 osób. Na terenie Mirowa znajdowaly się dwa młyny i tzw. szkoła początkowa. Do miasta Częstochowy włączono 1.04.1928r. osadę Mirów, a 1.07.1952r Gromadę Mirów Stary należącą do gminy Rędziny. Od tego roku Mirów stał się dzielnicą Częstochowy.
Mieszkańcy wsi Mirów, dziś dzielnicy Częstochowy, należący do parafii w Rędzinach zakupili 10.03.1948r. od Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” podworski spichlerz i zamienili go na kaplicę. Dn. 30.12.1958r. biskup Z. Goliński przekształcił ekspozyturę w pełnoprawną parafię. W Mirowie znajduje się parafia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Kościół pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa Męczennika zdobi piękny ołtarz z obrazem Matki Bożej Fatimskiej.
Układ dzielnicy, która kiedyś była wsią o cechach przydrożnicy odpowiada jej odległej metryce historycznej. Pierwsza wzmianka źródłowa o Mirowie pochodzi z XIVw. Dokument z 1631 roku opisuje granicę Częstochowy, która biegnie „od Góry Prędziszów podle ról wsi Mirowa”.
Odkryte na tym terenie wykopaliska pochodzące z X w. świadczą o ciągłości osadniczej w tym miejscu. Osadnictwo tych terenów rozwijało się w zasadzie nurtem ciągłym. Luki jakie obserwujemy w niektórych osadach dziejowych są raczej wynikiem słabej archeologicznej znajomości terenu. Pierwszy człowiek na obszarach określanych jako region częstochowski pojawił się w starszej epoce kamiennej-paleolicie, potwierdzają to odkryte narzędzia krzemienne. Z okresu neolitu w dawnej wsi Mirów w roku 1929 zostały odkryte osady neolityczne. W roku 1955 na terenie Mirowa odkryto znalezisko ułamków naczyń łużyckich, odkrycie to uważa się za potwierdzenie istnienia na tym obszarze osady otwartej typowej dla kultury łużyckiej. Ze źródeł historycznych, głównie pisanych, wiadomo, że teren Częstochowy, również obecnej dzielnicy Mirów położony był w zasięgu władzy administracyjnej najpierw państwa Wiślan, a później państwa Polan. Zarejestrowane z tego okresu stanowiska archeologiczne z Mirowa przebadane są tylko powierzchownie.